Günümüzün globalleşen dünyasında farklı birçok dili bilmek eğitim hayatında veya iş hayatında en önemli ihtiyaçlardan biri olmaktadır. Bu yüzden en erken öğrenim hangi yaş aralığında ise o yaş aralıklarında dil öğrenimini sağlamalıyız.
Bir bebeğin anadil öğrenim süreci çevresinde duyduğu konuşma diline bağlı olarak bilinçsiz, doğal ve özel herhangi bir çaba, özveri, teknik kullanılmadan bir sürece bağlı olarak ve çocuklarında bu dili modellemesi ile çevresindekileri taklit etmesiyle ortaya çıkan iletişim kurma biçimidir.
Farklı bir dili öğrenme süreci ise bir öğretici tarafından onun gözetimi ve yönlendirmesiyle program dâhilinde belirli yöntemler uygulayarak ve öğrenecek olan bireyinde düzenli olarak çalışması ve istemesiyle gerçekleşir. Genel olarak dil öğrenecek olan bireyin algılama ve verilen eğitimi en kolay yöntemler ile öğrenme yaşı olarak 2-8 yaş aralığı belirtilir.
Çünkü çocuklar bu yaş aralığında devamlı gelişim içinde olduğu her alanda bilgi ve becerilerinin sürekli değiştiği, merak etme düzeylerinin de en yüksek olduğu dönem olarak görüldüğü için dil öğrenme zamanları kısalmaktadır. Bu yaşlardan sonra ki dönemlerde ise bireyler gelişim dönemini tamamladığı onların ilgi alanları ve kişisel nedenlere bağlı farklılıkları dil öğrenme zamanlarını daha uzun olmasını sağlar.
Çocukların duyusal, dilsel ve biyolojik olarak gelişim evreleri birçok uzman tarafından araştırılmış olup, 2-8 yaş aralığındaki çocukların öğrenmeleri için en verimli yaş aralığı olarak bilinse de bu yaş aralığı içinde 6-7 yaşındaki çocukların, öğrenme düzeyleri için konuşma süreçleri tamamlanmış ve bundan sonraki dil öğrenme süreçlerini bilinçli olarak öğrenim mekanizmalarının devreye girmesi ile bir dil öğrenmeleri onlar için bir dönüm noktası olacaktır.
Bu yaş grubuna uygulanacak eğitim ve programın içinde öğrenme yöntemleri ve teknikleri, kullanılacak materyaller ve yapılacak etkinlikler ile işlenecek konular ile bu yaştaki çocukların öğrenme süreçlerine en uygunu olacak biçimde planlanması ve uygulanması gerekir.
Çocukların yemek yemeleri, el yıkamaları, diş fırçalamaları ya da giysilerini giymeleri, oyun oynamaları, resim boyamaları, şarkı dinleme, söyleme veya akşamları yatarken masal dinleme gibi rutin gündelik işlerini çocukların iletişimlerini eğitim aldıkları yabancı dil ile yapmaları bu yaş gruplarını için en uygun öğrenme biçimi olarak görülür.
Çocukların öğrenme süreçleri açısından motivasyonlarını arttırarak yaratıcılık ve keşfetme yönlerini harekete geçirerek öğrenim süreçlerini daha kolay ve keyifli hale dönüştürülebilir.
Daha özgüvenli ve daha girişken çocuklar olurlar ve farklı dildeki insanlar ile anlaşmak onlar için hem kendilerini daha da geliştirmek hem de sosyalleşmeleri üzerinde olumludur.
Eğitim hayatlarında daha başarılı olurlar. Çünkü en erken dil öğrenme yaşı ile sürekli öğrenmeye açık bir sistemle büyütüldükleri için daha hızlı ve daha kolay öğrenme stratejileri uygulayarak dinlenme becerileri ile birlikte hafızaları da kuvvetlenir.
Farklı kültürlerin varlığını keşfederek daha da öğrenme istekleri artık ve farklı diller öğrenmeyi daha çok merak ederek daha açık olurlar ayrıca ileri yaşlarındaki hayatlarında geniş bir bakış açısına sahip olurlar.
Psikolojik, fizyolojik, sosyal ve bilişsel iletişim artar bu da bir çocuğun dil öğrenmesinin onun diğer becerilerini etkilediği sadece dilsel bir beceri artışı değil hayatındaki genel öğrenim ve birikimlerine yansıyarak onun kişiliğini oluşturmasına yardımcı olur.
Öğrendiği bir dil sonucu ikinci, üçüncü hatta dördüncü ve belki de daha çok dilleri de daha kısa sürede ve daha kolay öğrenmesini sağlar. Bu da hem eğitim hayatında hem de iş hayatında kolaylık sağlayarak yapacağı ödev veya işlerinin sorunsuz geçmesine yardımcı olur.
